รินครับ...ขอยินดีตอนรับทุกท่านเข้าสู่การเดินทางของพวกเขาที่จะ"ก้าวผ่านราตรี"และดิ้นรน
ต่อสู้กับความมืดมิด(ที่จริงๆแล้วคือ...)กันครับ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมเริ่มเขียนเป็นเรื่องแรก แม้แต่ตัวผมเองก็ไม่รู้ว่าเรื่องนี้สามารถ
เรียกว่านิยายได้รึป่าว และขอสารภาพตามตรงเลยนะครับว่าตัวผมนั้นสื่อสารไม่เก่ง
ทั้งการพูดและการเขียนด้วย แต่ถึงอย่างนั้นสิ่งนี้ ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ผมนั้นอยากจะลอง
ทำมากๆครับ (ถึงไม่รู้ว่ามันจะออกมาดีรึป่าว)
ถ้าพูดถึงความรู้สึกใช้ที่เขียนเรื่องนี้แล้วก็คือ การที่อยากผ่านพ้นวันครับ
ความรู้สึกที่ราตรียาวนานสำหรับผมเหมือนกันการที่ยังยึดติดกับอดีตและยังไม่กล้า
เผชิญหน้ากับอนาคต ไม่อยากให้อรุณของวันใหม่มาถึงอยากให้ราตรีนี้คงอยู่ชั่วนิรันทร์
ความรู้นี้เองเป็นเหมือนสิ่งที่ผมกำลังเผชิญอยู่ทุกคืนครับ ก็ลองอยากถ่ายทอดความรู้สึกนี้ออกมา
และสุดท้ายนี้ ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ และขออภัยกับความผิดพลาดทุกประการครับ
"แล้วผมเองก็จะก้าวผ่านราตรีนี้ครับ"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น